แชร์ประสบการณ์ความรักกับผู้ชายญี่ปุ่น เมื่อทะเลาะกับสามีที่ว่ากันว่าโกรธเองต้องหายเอง

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าจาจังแต่งงานกับสามีญี่ปุ่นมาหลายปีแล้ว ความสัมพันธ์ได้มีการพัฒนาเปลี่ยนแปลงไปในทุกๆปี เราต่างโตขึ้นเข้าใจกันมากขึ้นทุกวัน แต่จะบอกว่าเข้าใจ100%หรือปล่าวก็คงไม่ใช่ เพราะเราทุกคนเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาทุกวัน เราต้องปรับตัวและยอมรับทุกการเปลี่ยนแปลงด้วยใจจริงให้ได้เสมอ วันนี้เราจะมานำเสยอในหัว้อเมื่อเราทะเลาะกันเพียงเท่านั้นนะคะ

ช่วงชีวิตตอนเป็นแฟนกับหนุ่มเมื่อทะเลาะกัน

สมัยวัยรุ่นต้องบอกว่าจาจังและโคจังต่างอีโก้สูงกันมากๆ ถึงรักกันแค่ไหนแต่ถ้ามีประเด็นต้องถกเถียงต่างฝ่ายต่างต้องการเป็นผู้ชนะเสมอ ไม่มีใครยอมใคร อาจะเพราะทั้งคู่คือต่างชาติต่างภาษาจะให้เข้าใจวัฒนธรรมของกันและกันทั้งหมดก็ไม่ได้ สามีมโนในตอนนั้นก็ไม่รู้วิธีการเอาใจผู้หญิง หนุ่มซึนที่แท้ทรู ตอนที่เรางอนเขาก็ไม่เข้าใจ เราเองก็ไม่เข้าใจเขาว่าทำไมไม่ง้อ ฝั่งเขาก็มองว่าตัวเรางี่เง่า ตัวเราก็มองว่าเขาใส่ใจไม่มากพอ อยู่ในจุดที่งอนเองต้องง้อตัวเอง แล้วหายเองจริงๆค่ะ จนความความสัมพันธ์เกือบพังหายหน แต่สุดท้ายต่างฝ่ายต่างเรียนรู้และไม่ยอมแพ้ในความสัมพันธ์ค่ะ จาจังเริ่มจากพูดคุยกับสามีมโนอย่างจริงจังเพราะรู้สึกถึงทางตัน ว่าเราเป็นแบบนี้คุณต้องปรับปรุงตัวนะ เราเองก็จะพยายามปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นเหมือนกัน นี่ไม่ใช่การคุยแบบคำพูดสวยหรูแต่เป็นการคุยเพื่อยกระดับความสัมพันธ์แบบจริงจัง สุดท้ายเราต่างต้องยอมค่ะ ยอมให้เป็นผู้แพ้ทั้งคู่ ขอโทษและให้อภัยกันไปเรื่อยๆ และที่น่าแปลกปัญหาเดิมๆไม่เกิดขึ้นอีกเลย ถ้ามีปัญหาเรื่องใหม่คือเรื่องใหม่ ก็ปรับก็แก้ ก็ขอโทษและให้อภัยกันต่อไปค่ะ เพราะเราทั้งคู่🇯🇵🇹🇭ตั้งใจประคับประคองความสัมพันธ์กันจริงๆ 

ช่วงชีวิตหลังแต่งงานปีแรก

หลังจากที่ระยะเป็นแฟนลงตัวเข้าที่คิดว่าอยู่ตัวแล้ว แต่ไม่ ปีแรกของการแต่งงานเป็นปีแห่งการปรับตัวอย่างหนักมากอีกครั้งเพราะต้องอาศัยอยู่ร่วมกันตลอดเวลา ต้องปรับตัวในการใช้ชีวิตอยู่ร่วมบ้านกับอีกคน จาจังไม่ชอบทานเนื้อแต่โคจังชอบ จาจังชอบทานส้มตำโคจังไม่ชอบ โคจังชอบทานซุปมิโซะจาจังไม่ชอบ ดูหนังคนละแบบกลายเป็นว่าทุกสิ่งบนโลกเราแทบจะชอบอะไรไม่เหมือนกันเลย (อ่าวทำไมตอนเป็นแฟนยังไปดูหนังด้วยกันได้อยู่เลย 5555 ) กลายเป้นต่างฝ่ายต่างต้องพยายามฟังกันให้มากขึ้นจึงไม่เกิดปัญหาค่ะ แต่ถ้ามีปัญหาทะเลาะกันขึ้นมา คราวนี้สามีง้อแล้วค่ะ ได้เรียนรู้แล้วว่าผู้หญิงโกรธเป็นยังไง รู้จักหาซื้อดอกไม้ให้ พาไปทานของกินอร่อยๆ ให้เราหายโกรธ​ ถือว่ามีพัฒนาการเหมือนกันนะ

ชีวิตแต่งงานกับผู้ชายญี่ปุ่นปัจจุบัน จำไม่ได้แล้วว่ากี่ปี

ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วค่ะ ทุกครั้งที่เราเริ่มโมโหจะเตือนตัวเองเสมอว่าโมโหไปแล้วได้อะไร คิดถึงหน้าคนครอบครัวที่เรารัก สามีก็คือครอบครัวของเราไม่ใช่หรือ ทำไมเราจะปฏิบัติต่อเขาด้วยความรักเหมือนคนในครอบครัวไม่ได้หล่ะ ปัจจุบันจาจังจะออกแนวบ่นขิงบ่นข่าในบ้านมากกว่า น้ำรั่ว ฝนตก กินให้น้อยๆหน่อย จ่ายค่าไฟหรือยัง ถ้าจาจังเรื่มโกรธจะพยายามควบคุมสติตัวเองถอนหายใจและเงียบค่ะ สามี🇯🇵ที่เทิร์นโปรแล้ว เริ่มรู้งาน สังเกตเราจากสายตาที่เปลี่ยนไปจะขอโทษทันที ง้อทันทีไม่เคยปล่อยให้เลยกว่า5นาที ความสัมพันธ์ตอนนี้จึงสบายๆค่ะ หนังที่ชอบดูไม่เหมือนกันก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยอยู่หน้าคอมใส่หูฟังของใครของมันไป อาหารที่ทานไม่เหมือนกันก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ทำอาหารไปสองเซตไทย🇹🇭และญี่ปุ่น🇯🇵 บางครั้งมีแอบชิมของกันก็น่ารักดี สามีเรียนรู้การทำอาหารไทย ภรรยาเรียนรู้การทำอาหารญี่ปุ่น เหมือนเข้าคอร์สเรียนรู้วัฒนธรรมกันอยู่ทุกวันค่ะ 

พอเราโตขึ้นนะคะ เราจะเรียนรู้ได้ว่าการแต่งงานคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราเรียนรู้คนอีกคนอย่างเต็มตัวเต็มใจ ถ่อมใจตัวเองลงมา ยกใจสามีให้สูงขึ้น ให้เกียรติเขาให้เกียรติเราแล้วเราจะได้สมาชิกครอบครัวเพิ่มเข้ามาอีกหนึ่งคน เราจะสบายตัวสบายใจ ไม่ต้องมานั่งเครียดถึงกรอบที่เคยตีไว้ว่าคู่ของเราต้องแบบนั้นเหมือนกันสิแบบนี้เหมือนกันสิ 

ใช่ค่ะ คู่ของเรา🇯🇵🇹🇭มีสิ่งที่เหมือนกันคือ ความรักและความตั้งใจในการทำความสัมพันธ์ให้ดี ระมัดระวังใจกันและกัน แค่นี้ก็เกินพอ

หวังว่าใครที่อ่านจนถึงตรงนี้จะได้แง่คิดในความสัมพันธ์คู่รักต่างวัฒนธรรมกันมากขึ้นนะคะ

แล้วเจอกันใหม่บทความหน้าค่ะ😊

ติดตามเพิ่มเติม

🟥https://www.youtube.com/c/okusanlife

🟥https://www.instagram.com/okusanlife/