เรื่องเล่าคุณสามีญี่ปุ่น เมื่อฉันถูกขอแต่งงาน

“Will you marry me?” ประโยคเด็ดที่ชอบเห็นตามคลิปขอแต่งงานที่สาวหลายๆคนวาดฝัน โอคก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะพร้อมแต่งตลอดเวลาส่งคลิปขอแต่งงานให้ดูเป็นสิบก็ไร้วี่แวว เจ้ากรรมที่สามีมโนเกิดเป็นชาวญี่ปุ่นหวงเนื้อหวงตัวขี้อายมากกว่าคนปกติ จะให้มาขอเราแต่งงาน? เช็ดน้ำลายที่คราบหมอน ตื่นค่ะตื่น!

งานเลี้ยงยอมมีวันเลิกลาทุกๆความสัมพันธ์ก็เช่นกันอือหือ คำสวยหรูที่มันจริงสุดๆ โดยเฉพาะต่างด้าวอย่างเราที่ต้องมาเรียนและทำงานไกลบ้าน ในเมื่อหมดแรงทำงานที่ญี่ปุ่นแล้วจะอยู่ต่อทำไมหล่ะคะ? อยากกลับเมืองไทยบ้านเรามากกว่าแต่ติดที่ที่ญี่ปุ่นมีสามีมโนอยู่นี่สิ คิดถึงบ้านก็คิดถึง สามีมโนก็อยากได้ แต่ทำอะไรไม่ได้ต้องตัดใจลา บทสนทนาเรื่องความสัมพันธ์จึงเริ่มขึ้น

“คุณจะกลับไทยจริงๆใช่ไหม” ถามย้ำหลายสิบรอบมาก ก็ตอบย้ำๆว่า ” ใช่สิจ้ะ” และแน่นอนขอเลิกกันนะคะเพราะไม่ชอบความสัมพันธ์แบบระยะไกลเสียเวลาทรมาณจิตตอนคิดถึง เปิดโอกาสให้ต่างคนต่างเจอคนอื่นนะสบายใจกว่า สามีมโนเข้าใจแบบไม่ค่อยดีพร้อมยืนยันว่าจะคอยแวะมาหาที่ไทยให้บ่อยที่สุด แต่ด้วยความชะนีจิตไม่ปกติก็ยืนยันที่จะเซโนว์ แยกย้าย

และแล้ววันนี้ก็มาถึง อากาศเป็นใจท้องฟ้าสดใสออกไปช้อปปิ้งอิเซตันตามประสาชะนีเห่อเครื่องสำอางค์ออกใหม่ โดยมีสามีมโนไปกับเราด้วยแต่ครานี้นางจูงมือเราเข้าไปในโซนขายแหวนแต่งงานนี่สิ! “ชอบวงไหน” สามีมโนถามแบบเสียงเรียบเฉย ตกใจค่ะ! อยู่ดีๆกลายเป็นสายเปย์ขึ้นมาเฉยๆ ถามตรงๆนี่คืออะไรจะให้เลือกทำไมไม่เอามันแพง ตีหน้าซื่อใสแบ้วสุดพลัง ในที่สุด…

“เราแต่งงานกันนะ อยู่กับผมที่นี่อย่าทิ้งผมไปไหนเลย” เหมือนโดนดูดวิญญาณอกจะแตก!! นี่เรากำลังถูกขอแต่งงานหน้าตู้ขายแหวน!  อึ้งรับประทานไม่รู้จะตอบไร ได้แต่เงียบและหันไปเลือกแหวนทันที “เลือกแหวนได้ใน1นาที ทองคำขาวเรียบสลักชื่อด้านในไม่ต้องมีเพชรพลอยเน้นประหยัดเพราะถ้าต้องสร้างอนาคตด้วยกันเงินเธอก็จะเป็นเงินฉัน พร้อมลองไซส์ทั้งผู้ชายและผู้หญิง และทางร้านบอกให้รอ1เดือนแหวนพร้อมเมื่อไหร่จะติดต่อไปหาคุณผู้ชายทันที เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นรวดเร็วไม่เกิน30นาทีก็เดินออกมาจากร้านแบบงงๆ

“อยู่ดีๆก็อยากแต่งงานกับฉันคิดดีแล้วจริงๆหรอ ปรึกษาพ่อกับแม่หรือยังคะ” ถามสามีมโนที่ดูตอนนี้หน้าตาจะมีความสุขเป็นพิเศษ

“ถามแล้ว พ่อกับแม่ผมเป็นคนเชียร์ให้แต่งงานกับคุณเองแหล่ะ รออีกหน่อยนะอีก1เดือนแหวนของเราก็พร้อมแล้ว” ดีใจแบบบอกไม่ถูก แต่ ณ นาทีนั้นความคิดที่อยากกลับบ้านก็แว้บเข้ามาเพราะเรื่องนี้อยู่นอกเหนือจากแผนการชีวิตที่เตรียมไว้ เชื่อว่าหลายคนที่ตกที่นั่งเดียวกับโอคคงรู้สึกไม่ต่างกัน

ใช้เวลานั่งคิดนอนคิด1เดือน เอาหน่า ชีวิตคนเราเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาทำตอนนี้ให้ดีที่สุด พอ คิดมากก็จิตกำเริบ!

ณ ร้านอาหารญี่ปุ่นไม่รู้กี่ดาวแต่รู้ว่าตอนนี้ทั้งร้านมีลูกค้าแค่2โต๊ะ บรรยากาศสวนญี่ปุ่นแบบโบราณเคล้ากับดนตรีเบาๆโรแมนติกเชียวนะ สามีมโนหยิบกล่องสีเหลี่ยมสีขาวที่รู้กันดีว่ามันคือกล่องแหวน มือสั่น7.0ริกเตอร์ “ได้โปรดเป็นภรรยาของผมได้ไหมครับ” หิ้มมม ความรู้สึกที่ได้ยินมันแตกต่างจากที่เคาน์เตอร์แหวนแบบสิ้นเชิง ครั้งนี้ชะนีอย่างเราใจอ่อนหยวบหยาบกับความน่ารักและถ่อมตัวสุดๆ ตอบแบบญี่ปุ่นกลับไปด้วยความมั่นใจ “รบกวนด้วยนะคะ” น้ำตาคลอและนี้คือจุดเริ่มต้นการใช้ชีวิตคู่ร่วมกันของเราสองคน

หลังจากนี้งานใหญ่ที่กำลังรอสามีมโนอยู่นั่นก็คือการเอาชนะใจแม่ยายและพ่อตา เหงื่อตกไปตามๆกันว่าจะไปขอลูกสาวเขายังไงดีทั้งพ่อและแม่ดุมากซะด้วยสิ แล้วจะต่อกันในบทหน้าว่าลูกเขยญี่ปุ่นจะเอาชนะใจได้ยังไงกัน

เจอกันใหม่ในบทความหน้านะคะ มาตะเน้